Minęły już cztery lata od chwili, gdy 2 kwietnia 2005 r. o godzinie 21.37 odszedł do „domu Ojca” wielki Polak – Papież Jan Paweł II. Młodzież naszej szkoły przygotowała montaż słowno – muzyczny, który rozpoczął się słowami wiersza Juliusza Słowackiego… Wiersza pisanego jakby pod natchnieniem Ducha Świętego. Wszyscy obecni wysłuchiwali się we wspomnienia o Ojcu Świętym, w słowa, które On sam do nas kierował, w słowa poezji…
Przypomnieliśmy zgromadzonym dramatyczne dni pożegnania. W cierpieniu, w chwili, gdy choroba zaciskała mu gardło i odbierała mowę, papież Jan Paweł II stał się znakiem dla milionów osób wierzących i niewierzących. Jego cierpienie zapadło w serca i umysły ludzi bez względu na to, czy religia była im bliska, czy nie. Każdy odczuł, że dzieje się coś niezwykłego, szczególnego.
Mamy nadzieję, ze choć trochę udało nam się przywołać klimat tamtych dni, by nikt z nas nie utracił wspomnień o tych niepowtarzalnych doznaniach, których wtedy doświadczył. Raz w życiu.
W przygotowaniach apelu wzięli udział: Michał Leśniak z 4 at, Adrian Bachanek, Kamil Brzozowski, Grzegorz Kręgiel, Marcin Kula, Konrad Ziółek z klasy 2 at, Karol Król z 2 bt oraz Emil Kramek z 3 ct.